Βόλτα στην παραλία

Ο καιρός είναι super πλέον και η μέρα έχει μεγαλώσει αισθητά. Δεν υπάρχει διάθεση να μένεις μέσα στο σπίτι! Για τους τυχερούς που μένουμε στην Θεσσαλονίκη μια βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης είναι άκρως αναζωογονητική και μόνο εάν το βιώσεις θα το καταλάβεις.

Όντας σκασμένος με το Google Adwords που δεν φέρνει τα αναμενόμενα όπως τους περασμένους μήνες είπα να κάνω μια μεγάλη βόλτα για να ξεκουράσω και λίγο τα μάτια από τον υπολογιστή.
Πήρα το ποδηλατάκι μου και κατέβηκα με προορισμό την πλατεία Αριστοτέλους. Σε 30-40 λεπτά το πολύ θεωρητικά θα ήμουν εκεί.

Χαλαρά πίσω από το μέγαρο μουσικής. Βγαίνοντας στο κομμάτι της παραλίας κάποιοι έκαναν πρόβα κάτι χορευτικά. Πιο κάτω πιτσιρικάδες αλλά και μεγαλύτεροι δοκίμαζαν άλματα, άλλοι με ποδήλατα κι άλλοι με πατίνια  ή skate. Κατηφορίζοντας προς το κέντρο σειρά οι μπασκέτες πλημμυρισμένες από κόσμο και τα γήπεδα του τένις και αυτά γεμάτα. Το κτίσμα της ύδρευσης για πολλούς σημείο ραντεβού ή σύντομης ανάπαυσης με θέα το Θερμαϊκό κόλπό και φόντο τις παραλίες της Κατερίνης και στο βάθος ο Όλυμπος.
Λίγο πιο κάτω παιδική χαρά με δεκάδες παιδάκια να χαίρονται το παιχνίδι και να μην  θέλουν να φύγουν. Απέναντι προς την θάλασσα δυο καφετέριες γεμάτες και αυτές από κόσμο.

Διασχίζοντας το πλακόστρωτο & τον υποτιθέμενο ποδηλατόδρομο πολλοί πλανόδιοι πωλητές. Από τσάντες, φορτιστές, μικροσυσκευές…….σε ψητά καλαμποκιά και καντίνες.

Παρακάτω σε δεσπόζουσα θέση το Μακεδονία Palace με πάρα πολύ κόσμο. Λογικά από κάποιο συνέδριο. Κόσμος παντού. Σε όλα τα παγκάκια κόσμος. Κόσμος να κάθετε και να χαζεύει.

Και φτάνω στα πιο ΗΟΤ σημεία της παραλίας!

Απίστευτός κόσμος στις ομπρέλες του Ζαγγόπουλου. To νέο σημείο τους ταίριαξε καλύτερα. Στο άγαλμα του Μ.Αλεξάνδρου αρκετοί τουρίστες προσπαθούν να βγάλουν κάποιες φωτογραφίες. Σε όλα τα πάρκα παιδιά με κιθάρες να γλεντάνε. Κόσμος παντού μέχρι και το Βασιλικό θέατρο.
Στην γωνία μπροστά στον Λευκό Πύργο 2 καραβάκια μπαρ-καφέ έτοιμα προς αναχώρηση για βόλτα. Εάν δεν υπήρχε κίνδυνος να μου κλέψουν το ποδήλατο θα το έδενα να πιω ένα εν πλω ένα καφέ. Ούτε κατά διάνοια όμως……
Δεκάδες παρέες στα πέριξ του Λευκού Πυργού. Νεολαία που διασκεδάζει εκτός καφετέριας.
Και πιάνουμε το πιο αδιάφορο (και δύσκολο για τον ποδηλάτη) κομμάτι της παραλίας που είναι στην Λεωφόρο Νίκης. Πάρα πολύς κόσμος! Προσπαθείς να αποφύγεις του παιζόυς που για να μπορέσουν να περάσουν κάνουν σλάλομ ανάμεσα σε Loui Vuitton, Nike, κολόνιες…… όλα μαϊμού, μπαίνουν στο ποδηλατόδρομο. Μικρό το πλάτος της παραλίας και δίπλα στον δρόμο που έχει τρομερή κίνηση και πολύ φασαρία.

Μετά από 800 βασανιστικά μέτρα είμαι πια στην πλατεία Αριστοτέλους. Ώρα για καφέ!!!

Καλό σας απόγευμα.